Coś się kończy, coś się zaczyna

no i zostalem sam. zupelnie sam. wczoraj rano podjechalismy taksowka na dworzec kolejowy, zjedlismy jeszcze zupke i pojechalismy na lotnisko. rzewnych scen pozegnania nie bylo. a teraz musze wymyslic, co dalej. poki co kupilem juz przewodnik po birmie - uzywany, ktory potem pewnie spyle, tak jak zrobilem to juz z tymi po laosie i kambodzy. laotanski tez zreszta byl juz przechodzony. niezly system recyklingu. reszte dnia spedzilem jezdzac miejskimi autobusami i wodnym tramwajem po jakichs bocznych kanalach. bezskutecznie blakalem sie tez po srodmiejskich centrach handlowych szukajac slajdow - musze uzupelnic zapasy. strasznie sie umordowalem i wrocilem do hotelu ledwo zywy, co staje sie juz norma.

dzis rano smignalem do birmanskiej ambasady - co za fart, jest w tej samej dzielnicy co nasz hotel! o sorry, to juz tylko moj hotel. wyjatkowo obskurna i ponura ta ambasada, z zewnatrz przypomina areszt na rakowieckiej. tyle, ze okolica przyjemna, sporo jedzenia wokol i hinduska swiatynia. oczywiscie nic nie zalatwilem. powiedzieli mi, ze najlepiej przyjechac o 6 rano (!), bo jest duzo ludzi i na dzis numerki juz sie skonczyly. a jutro akurat zamkniete. wiec wniosek mozna zlozyc (jak sie uda) dopiero pojutrze. czyzbym mial spedzic reszte wakacji w bangkoku?

potem bylo juz jednak przyjemniej; bylem u fryzjera/golarza (poprzedni raz w luang prabang w laosie) , znalazlem wreszcie te cholerne slajdy. zrobilem tez zdjecia do wizy, bo przyjmuja tylko kolorowe. tacy nowoczesni w tej birmie. i strasznie sie objadlem ulicznymi przekaskami w biurowo-nowoczesnej dzielnicy. tysiace sekretarek i asystentow wychodzi z wiezowcow gorujacych nad centrami handlowymi i skreca w zaulki, gdzie juz czeka szama. czeka tez wzdluz glownej ulicy, doslownie co metr to stragan, ale tam smog zabija. trafilem na taka wielka hale w bocznej uliczce, gdzie byle biurwa moze sie wypasac 10 razy lepiej niz niejeden menago u nas. wszystko swiezutkie i w kalejdoskopicznym wyborze. tylko klimy nie ma.

postanowilem sie troche oszczedzac. jest 16.00, zamiast eksplorowac do upadlego, wracam do hotelu i zrobie sobie pozna sjeste. bardzo przyjemne miejsce zreszta. zupelne ubocze, rano zamiast motocykli cwierkaja ptaszki, w co za pierwszym razem nie moglismy uwierzyc. czysciutko, ale wiadomo - maly rodzinny guesthouse. zaraz za rogiem zaprzyjazniona juz internetownia i pare tanich knajpek. byle nie wychylac stad za bardzo nosa, to tez mozna sie jakos zrelaksowac.